прысо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прысо́ўны |
прысо́ўная |
прысо́ўнае |
прысо́ўныя |
| Р. |
прысо́ўнага |
прысо́ўнай прысо́ўнае |
прысо́ўнага |
прысо́ўных |
| Д. |
прысо́ўнаму |
прысо́ўнай |
прысо́ўнаму |
прысо́ўным |
| В. |
прысо́ўны (неадуш.) прысо́ўнага (адуш.) |
прысо́ўную |
прысо́ўнае |
прысо́ўныя (неадуш.) прысо́ўных (адуш.) |
| Т. |
прысо́ўным |
прысо́ўнай прысо́ўнаю |
прысо́ўным |
прысо́ўнымі |
| М. |
прысо́ўным |
прысо́ўнай |
прысо́ўным |
прысо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які прысоўваецца, які можна прысунуць. Прысоўны столік. Прысоўнае крэсла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
придвижно́й прыстаўны́, прысо́ўны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)