прысляпі́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прысляплю́ |
прысле́пім |
| 2-я ас. |
прысле́піш |
прысле́піце |
| 3-я ас. |
прысле́піць |
прысле́пяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прысляпі́ў |
прысляпі́лі |
| ж. |
прысляпі́ла |
| н. |
прысляпі́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прысляпі́ць: п. во́чы разг. притупи́ть зре́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прысляпі́ць (прысьляпі́ць) ’прываражыць, прычараваць’ (пух., З нар. сл.), прысляпі́цца ’прыстаць, прычапіцца’ (Жд., Мат. Гом.; люб., Жыв. НС). Да ляпіцца, ліпнуць (гл.) пад уплывам фразеалагізма сляпіцаю лезці (у вочы) ’нахабна, назойліва лезці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)