прысла́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысла́ны прысла́ная прысла́нае прысла́ныя
Р. прысла́нага прысла́най
прысла́нае		 прысла́нага прысла́ных
Д. прысла́наму прысла́най прысла́наму прысла́ным
В. прысла́ны (неадуш.)
прысла́нага (адуш.)		 прысла́ную прысла́нае прысла́ныя (неадуш.)
прысла́ных (адуш.)
Т. прысла́ным прысла́най
прысла́наю		 прысла́ным прысла́нымі
М. прысла́ным прысла́най прысла́ным прысла́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысла́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысла́ны прысла́ная прысла́нае прысла́ныя
Р. прысла́нага прысла́най
прысла́нае		 прысла́нага прысла́ных
Д. прысла́наму прысла́най прысла́наму прысла́ным
В. прысла́ны (неадуш.)
прысла́нага (адуш.)		 прысла́ную прысла́нае прысла́ныя (неадуш.)
прысла́ных (адуш.)
Т. прысла́ным прысла́най
прысла́наю		 прысла́ным прысла́нымі
М. прысла́ным прысла́най прысла́ным прысла́ных

Кароткая форма: прысла́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысла́ны в разн. знач. при́сланный; см. прысла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысла́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыслаць ​1.

прысла́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

при́сланный прысла́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заакія́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за акіянам. Заакіянскія краіны. // Які робіцца за акіян. Заакіянскае падарожжа. // Прывезены, прысланы з-за акіяна. Заакіянскія тавары. Заакіянскі місіянер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысла́ць, прышлю́, прышле́ш, прышле́; прышлём, прышляце́, прышлю́ць; прышлі́; прысла́ны; зак.

1. каго-што. Даставіць праз каго-н. або поштай.

П. пасылку. П. падарунак.

2. каго (што). Накіраваць куды-н. з якой-н. мэтай.

П. пасыльнага.

|| незак. прысыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прысы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«БУЛЬБЯНЫ́Я» ЗАБАСТО́ЎКІ 1906,

выступленні батракоў і падзёншчыкаў на Беларусі ў рэвалюцыю 1905—07. Пачаліся ўвосень 1906 з прычыны нізкай платы за ўборку бульбы. Найб. актыўна праходзілі ў Слуцкім, Ігуменскім, Навагрудскім, Віленскім, Ашмянскім, Пружанскім пав. Бастуючыя патрабавалі павялічыць падзённую плату і не дапускалі да работы сялян, нанятых у інш. паветах. Землеўладальнікі вымушаны былі пайсці на ўступкі. Адначасова паліцыя арыштоўвала кіраўнікоў і актыўных удзельнікаў забастовак. У Віленскі пав. былі прысланы казакі. Пад канец 1906 забастоўкі задушаны.

т. 3, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уце́рціся, утруся, утрошся, утрацца; утромся, утрацеся; пр. упёрся, уцерлася; заг. утрыся; зак.

1. Увайсці, пранікнуць (у скуру і пад.) пры націранні.

2. Выцерці сабе твар. Уцерціся ручніком. □ Марыля хутка ўцерлася фартухом, каб згладзіць сваё хваляванне. Пестрак.

3. перан. Разм. Праціснуцца, прабрацца, увайсці куды‑н. Мы паціху ўцерліся ў гушчу натоўпу, а затым.. пабеглі дадому. Хадкевіч. // Пранікнуць у якое‑н. асяроддзе хітрыкамі. [Анатоль:] — З’явіўся [Труцькоў] да нас з пасведчаннем ЦК. Гаварыў, што прысланы сюды інструктарам з-за мяжы. Уцёрся да нас. Праўда, нашы падпольшчыкі не вельмі яму верылі і не пасвячалі яго ва ўсе свае справы. Машара.

•••

Уцерціся ў давер’е (давер) — тое, што і увайсці ў давер’е (давер) (гл. увайсці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)