прысва́твацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прысва́тваюся |
прысва́тваемся |
| 2-я ас. |
прысва́тваешся |
прысва́тваецеся |
| 3-я ас. |
прысва́тваецца |
прысва́тваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прысва́тваўся |
прысва́тваліся |
| ж. |
прысва́твалася |
| н. |
прысва́твалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прысва́твайся |
прысва́твайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прысва́тваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прысва́твацца несов., разг.
1. (о женихе) присва́тываться;
2. перен. (присоединяться, примыкать) прима́зываться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысва́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прысватацца.
2. Зал. да прысватваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысва́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).
Пра жаніха: пасватацца.
|| незак. прысва́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
присва́тываться
1. (к присва́таться) разг., уст. прысва́твацца, сва́тацца;
2. страд. (к присва́тывать) прысва́твацца, сва́тацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)