прысва́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пра жаніха: пасватацца.

|| незак. прысва́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысва́тацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысва́таюся прысва́таемся
2-я ас. прысва́таешся прысва́таецеся
3-я ас. прысва́таецца прысва́таюцца
Прошлы час
м. прысва́таўся прысва́таліся
ж. прысва́талася
н. прысва́талася
Загадны лад
2-я ас. прысва́тайся прысва́тайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прысва́таўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысва́тацца сов., разг.

1. (о женихе) присва́таться;

2. перен. (присоединиться, примкнуть) прима́заться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысва́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пасватацца. Прысватацца да дзяўчыны. □ Меўся ажаніцца і я. Ды нават быў прысватаўся да цяперашняй сваёй. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысва́тацца разм. уст. um j-n ánhalten* [wérben*, fréien]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

присва́таться разг., уст. прысва́тацца, пасва́тацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысва́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прысватацца.

2. Зал. да прысватваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)