прысалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысалю́ прысо́лім
2-я ас. прысо́ліш прысо́ліце
3-я ас. прысо́ліць прысо́ляць
Прошлы час
м. прысалі́ў прысалі́лі
ж. прысалі́ла
н. прысалі́ла
Загадны лад
2-я ас. прысалі́ прысалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прысалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысалі́ць сов. присоли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысалі́ць, ‑салю, ‑соліш, ‑соліць; зак., што.

Трохі пасаліць. Прысаліць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присоли́ть сов., разг. прысалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысо́льваць несов. (к прысалі́ць) приса́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прысаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысо́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прысаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)