прыса́дачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыса́дачны |
прыса́дачная |
прыса́дачнае |
прыса́дачныя |
| Р. |
прыса́дачнага |
прыса́дачнай
прыса́дачнае |
прыса́дачнага |
прыса́дачных |
| Д. |
прыса́дачнаму |
прыса́дачнай |
прыса́дачнаму |
прыса́дачным |
| В. |
прыса́дачны (неадуш.)
прыса́дачнага (адуш.) |
прыса́дачную |
прыса́дачнае |
прыса́дачныя (неадуш.)
прыса́дачных (адуш.) |
| Т. |
прыса́дачным |
прыса́дачнай
прыса́дачнаю |
прыса́дачным |
прыса́дачнымі |
| М. |
прыса́дачным |
прыса́дачнай |
прыса́дачным |
прыса́дачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыса́дачны тех. приса́дочный;
~ныя матэрыя́лы — приса́дочные материа́лы;
○ п. мета́л — приса́дочный мета́лл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыса́дачны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для прысадкі (у 2 знач.). Прысадачныя матэрыялы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
приса́дочный техн. прыса́дачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)