прырубе́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прырубе́жны прырубе́жная прырубе́жнае прырубе́жныя
Р. прырубе́жнага прырубе́жнай
прырубе́жнае		 прырубе́жнага прырубе́жных
Д. прырубе́жнаму прырубе́жнай прырубе́жнаму прырубе́жным
В. прырубе́жны (неадуш.)
прырубе́жнага (адуш.)		 прырубе́жную прырубе́жнае прырубе́жныя (неадуш.)
прырубе́жных (адуш.)
Т. прырубе́жным прырубе́жнай
прырубе́жнаю		 прырубе́жным прырубе́жнымі
М. прырубе́жным прырубе́жнай прырубе́жным прырубе́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прырубе́жны прирубе́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прырубе́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля рубяжа; прыгранічны. Прырубежная паласа. Прырубежныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прирубе́жный прыме́жны, прырубе́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)