прыра́іць гл. ра́іць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыра́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыра́ю прыра́ім
2-я ас. прыра́іш прыра́іце
3-я ас. прыра́іць прыра́яць
Прошлы час
м. прыра́іў прыра́ілі
ж. прыра́іла
н. прыра́іла
Дзеепрыслоўе
прош. час прыра́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыра́іць сов., разг. присове́товать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыра́іць, ‑раю, ‑раіш, ‑раіць; зак., каго-што і з інф.

Разм. Даць параду, параіць. Прыраіць хвораму марскі курорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́іць, ра́ю, ра́іш, ра́іць; рай; незак.

1. каго-што і з інф. Даваць якую-н. параду, рэкамендацыі, як зрабіць што-н., як паступіць.

Р. больш хадзіць.

2. з інф. (з адмоўем). Перасцерагаць ад чаго-н., не рэкамендаваць рабіць што-н.

На вайне не раяць весці дзённік.

|| зак. пара́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́й (да 1 знач.) і прыра́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́й; -а́ены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)