прырабля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прырабля́ецца |
прырабля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прырабля́ўся |
прырабля́ліся |
| ж. |
прырабля́лася |
| н. |
прырабля́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прырабля́цца несов., страд. приде́лываться; пристра́иваться; прираба́тываться; подвя́зываться; см. прырабля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прырабля́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да прырабіцца.
2. Зал. да прырабляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прырабля́цца ángemacht wérden (да чаго-н. an A); ángesetzt [ángeheftet] wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыро́блівацца несов., см. прырабля́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приде́лываться страд.
1. прырабля́цца;
2. прыбудо́ўвацца; см. приде́лывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)