прыпыня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпыня́юся прыпыня́емся
2-я ас. прыпыня́ешся прыпыня́ецеся
3-я ас. прыпыня́ецца прыпыня́юцца
Прошлы час
м. прыпыня́ўся прыпыня́ліся
ж. прыпыня́лася
н. прыпыня́лася
Загадны лад
2-я ас. прыпыня́йся прыпыня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпыня́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпыня́цца несов., возвр., страд. приостана́вливаться, остана́вливаться; см. прыпыні́цца, прыпыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прыпыніцца.

2. Зал. да прыпыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпыні́цца, -пыню́ся, -пы́нішся, -пы́ніцца; зак.

1. Часова, ненадоўга спыніцца або перарвацца.

П. каля вітрыны.

Цягнік прыпыніўся на паўстанку.

Работа прыпынілася.

2. Знайсці прыпынак дзе-н.

Дзе ён прыпыніўся з сям’ёй на першы час?

|| незак. прыпыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпыні́цца, прыпыня́цца (auf kúrze Zeit) áufgehalten wérden; éingestellt [unterbróchen] wérden; (auf kúrze Zeit) stíllstehen аддз. vi (s) [stehen bléiben*], stócken vi, ins Stócken geráten*, ánhalten* vi, ínnehalten* аддз. vi, Hált máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приостана́вливаться возвр., страд. прыпыня́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тармазі́цца, ‑мозіцца; незак.

1. Прыпыняцца; замаруджвацца, прыцішвацца. Рух на дарогах часам тармазіўся.

2. Зал. да тармазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпыні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпыню́ся прыпы́німся
2-я ас. прыпы́нішся прыпы́ніцеся
3-я ас. прыпы́ніцца прыпы́няцца
Прошлы час
м. прыпыні́ўся прыпыні́ліся
ж. прыпыні́лася
н. прыпыні́лася
Загадны лад
2-я ас. прыпыні́ся прыпыні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпыні́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Мець сумежныя бакі, размяшчацца вельмі блізка, упрытык.

Ветравыя дошкі стыкаюцца над франтонамі.

2. Знаходзіцца дзе-н. які-н. час, прыпыняцца.

Дома прыходзіцца рэдка с.

3. перан. Быць звязаным з чым-н.; мець адносіны да чаго-н.

Нашы інтарэсы стыкаюцца даволі часта.

|| аднакр. стыкну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przystawać

незак.

1. далучацца;

przystawać do kompanii — далучацца да кампаніі;

2. згаджацца;

3. прылягаць;

4. прыпыняцца, затрымлівацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)