прыпуска́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыпуска́ецца прыпуска́юцца
Прошлы час
м. прыпуска́ўся прыпуска́ліся
ж. прыпуска́лася
н. прыпуска́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпуска́цца несов., возвр., страд. приспуска́ться; см. прыспусці́цца, прыспуска́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпуска́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыпусціцца.

2. Зал. да прыпускаць (гл. прыпусціць у 1, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпусці́цца, -пушчу́ся, -пу́сцішся, -пу́сціцца; зак. (разм.).

1. Пайсці, пабегчы хутка; паскорыць хаду, крок; пачаць што-н. рабіць, пусціцца.

П. за кім-н. П. бягом.

П. ў скокі.

П. бегчы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і узмацніцца.

Дождж прыпусціўся.

|| незак. прыпуска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

припуска́ться

1. (к припусти́ться) разг. пуска́цца;

2. страд. (к припуска́ть) прыпуска́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)