прыпо́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпо́йны прыпо́йная прыпо́йнае прыпо́йныя
Р. прыпо́йнага прыпо́йнай
прыпо́йнае		 прыпо́йнага прыпо́йных
Д. прыпо́йнаму прыпо́йнай прыпо́йнаму прыпо́йным
В. прыпо́йны прыпо́йную прыпо́йнае прыпо́йныя
Т. прыпо́йным прыпо́йнай
прыпо́йнаю		 прыпо́йным прыпо́йнымі
М. прыпо́йным прыпо́йнай прыпо́йным прыпо́йных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпо́й, -ю, м. (спец.).

Метал або сплаў для паяння.

|| прым. прыпо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)