прыплыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыплыва́ю прыплыва́ем
2-я ас. прыплыва́еш прыплыва́еце
3-я ас. прыплыва́е прыплыва́юць
Прошлы час
м. прыплыва́ў прыплыва́лі
ж. прыплыва́ла
н. прыплыва́ла
Загадны лад
2-я ас. прыплыва́й прыплыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыплыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыплыва́ць несов. приплыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыплысці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыплыва́ць hernschwimmen* vi (s), herngeschwommen kmmen*; herngesegelt kmmen* (на ветразях)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыплы́сці і прыплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; зак.

Дасягнуць чаго-н. плывучы.

П. да вострава.

|| незак. прыплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приплыва́ть несов. прыплыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nadpływać

незак. прыплываць, падплываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

napływać

незак.

1. наплываць; нацякаць; прыплываць;

2. прыбываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пры́плыў ’смецце, якое вада прыбівае да берага’ (чэрв., Нар. лекс.), пры́плаўка, пры́плаўнік ’смецце, якое засталося на беразе пасля паводкі’ (ТС), пріпла́ўнік ’тое, што вада прыбівае да берагоў у час паводкі’ (жыт., Нар. словатв.), пры́плаўнік перан. ’перасяленец’ (ТС). Да прыплыва́ць. Аналагічныя назоўнікі ёсць і ў іншых славянскіх мовах, параўн. рус. приплы́в ’нешта прыбітае да берага, выгнутае вадой’, укр. припли́в ’прыліў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przypływać

незак.

1. прыплываць;

2. далятаць (пра гукі, пах і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)