прыпла́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпла́чваю прыпла́чваем
2-я ас. прыпла́чваеш прыпла́чваеце
3-я ас. прыпла́чвае прыпла́чваюць
Прошлы час
м. прыпла́чваў прыпла́чвалі
ж. прыпла́чвала
н. прыпла́чвала
Загадны лад
2-я ас. прыпла́чвай прыпла́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпла́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпла́чваць несов. припла́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́чваць zúzahlen vt, zúlegen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Заплаціць у дадатак, звыш якой-н. платы.

П. семдзесят рублёў.

|| незак. прыпла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыпла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж. і прыпла́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

припла́чивать несов. прыпла́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпла́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прыплачваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыплачваць — прыплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыплачваць — прыплаціць.

2. Тое, што прыплачана. Вялікая прыплата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zúzahlen

vt дапла́чваць, прыпла́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)