прыпа́рыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпа́ру прыпа́рым
2-я ас. прыпа́рыш прыпа́рыце
3-я ас. прыпа́рыць прыпа́раць
Прошлы час
м. прыпа́рыў прыпа́рылі
ж. прыпа́рыла
н. прыпа́рыла
Загадны лад
2-я ас. прыпа́р прыпа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпа́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпа́рыць сов.

1. разг. припа́рить;

п. нары́ў — припа́рить нары́в;

2. безл. си́льно пригре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. што. Сагрэць чым‑н. гарачым і вільготным. Прыпарыць нарыў. Прыпарыць нагу.

2. Моцна прыпячы. Ёй [расе] шаптаў лазовы куст надрэчны: «Што блішчыш?.. Твой лёс недаўгавечны, Ледзьве сонца горача прыпарыць, Знікнеш ты, празрыстая, ў абшары...» Ляпёшкін. / у безас. ужыв. Прайшлі дажджы, прыпарыла. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́рыць heiß mschlagen*; hiße mschläge mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

припа́рить сов., прост. прыпа́рыць;

припа́рить больну́ю но́гу прыпа́рыць хво́рую нагу́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпарваць — прыпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́раны разг. припа́ренный; см. прыпа́рыць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́рваць несов.

1. разг. припа́ривать; см. прыпа́рыць1;

2. безл. па́рить, си́льно пригрева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прыпарваць — прыпарыць (у 1 знач.).

2. Якое‑н. рэчыва, вадкае або цестападобнае, якое прыкладваецца гарачым да хворага месца. Маці яму і банькі ставіла і гарачыя прыпаркі рабіла, шкіпінарам націрала яго, а Лёньку з кожным днём усё больш і больш займала дух. Гроднеў.

3. перан. Разм. Лупцоўка; наганяй. — Ну і дасць жа табе бацька прыпарку, як раскажу. Пташнікаў.

•••

Як мёртваму прыпарка (паможа) — аб тым, што не можа дапамагчы, прынесці карысці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)