прыпа́йваць гл. прыпаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпа́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпа́йваю прыпа́йваем
2-я ас. прыпа́йваеш прыпа́йваеце
3-я ас. прыпа́йвае прыпа́йваюць
Прошлы час
м. прыпа́йваў прыпа́йвалі
ж. прыпа́йвала
н. прыпа́йвала
Загадны лад
2-я ас. прыпа́йвай прыпа́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпа́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпа́йваць несов., прям., перен. припа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́йваць, прыпая́ць ánlöten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыпая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што. Прырабіць паяннем.

П. ручку да чайніка.

2. што і каму. Вынесці судовае рашэнне ў адносінах да каго-н. (разм., неадабр.).

Яму прыпаялі пяць гадоў турмы.

|| незак. прыпа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыпа́йванне, -я, н. (да 1 знач.) і прыпа́йка, -і, ДМ -ЙЦЫ, ж. (да 1 знач.).

|| прым. прыпа́йны, -ая, -ае і прыпа́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыліто́ўваць несов., уст., см. прыпа́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

solder [ˈsəʊldə] v. пая́ць, прыпа́йваць; літава́ць, прыліто́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыпа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыпайваць — прыпаяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыпаяцца.

2. Зал. да прыпайваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)