прыпадабня́цца гл. прыпадобніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпадабня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпадабня́юся прыпадабня́емся
2-я ас. прыпадабня́ешся прыпадабня́ецеся
3-я ас. прыпадабня́ецца прыпадабня́юцца
Прошлы час
м. прыпадабня́ўся прыпадабня́ліся
ж. прыпадабня́лася
н. прыпадабня́лася
Загадны лад
2-я ас. прыпадабня́йся прыпадабня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпадабня́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпадабня́цца (да каго, чаго) несов., возвр., страд. уподобля́ться (кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпадабня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прыпадобніцца.

2. Зал. да прыпадабняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпадабня́цца

1. ähnlich wérden; gléichen* vi;

2. лінгв. sich assimilíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыпадо́бніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак., да каго-чаго.

Стаць падобным да каго-, чаго-н.

|| незак. прыпадабня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. прыпадабне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асімілява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак. і незак.

Змяняючыся, прыпадобніцца (прыпадабняцца).

|| наз. асіміля́цыя, -і, ж.; прым. асіміляты́ўны, -ая, -ае і асіміляцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асімілява́цца, ‑люецца; зак. і незак.

1. Прыпадобніцца (прыпадабняцца) да каго‑, чаго‑н.

2. толькі незак. Зал. да асіміляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уподобля́ться

1. станаві́цца падо́бным (да каго, да чаго, на каго, на што); прыпадабня́цца (да каго, да чаго);

2. страд. прыпадабня́цца (да каго, да чаго); параўно́ўвацца (з кім, з чым); см. уподобля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпадабне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпадабняць — прыпадобніць і прыпадабняцца — прыпадобніцца.

2. У літаратуразнаўстве — рытарычная фігура параўнаная.

3. Вымаўленне якога‑н. гука ў слове так, што ён становіцца падобным на сумежны з ім, блізкім да яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)