прыму́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыму́сны прыму́сная прыму́снае прыму́сныя
Р. прыму́снага прыму́снай
прыму́снае		 прыму́снага прыму́сных
Д. прыму́снаму прыму́снай прыму́снаму прыму́сным
В. прыму́сны (неадуш.)
прыму́снага (адуш.)		 прыму́сную прыму́снае прыму́сныя (неадуш.)
прыму́сных (адуш.)
Т. прыму́сным прыму́снай
прыму́снаю		 прыму́сным прыму́снымі
М. прыму́сным прыму́снай прыму́сным прыму́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пры́мусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пры́мусны пры́мусная пры́муснае пры́мусныя
Р. пры́муснага пры́муснай
пры́муснае		 пры́муснага пры́мусных
Д. пры́муснаму пры́муснай пры́муснаму пры́мусным
В. пры́мусны (неадуш.)
пры́муснага (адуш.)		 пры́мусную пры́муснае пры́мусныя (неадуш.)
пры́мусных (адуш.)
Т. пры́мусным пры́муснай
пры́муснаю		 пры́мусным пры́муснымі
М. пры́мусным пры́муснай пры́мусным пры́мусных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пры́мусны при́мусный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́мусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прымуса, прызначаны для прымуса. Прымусная іголка. Прымусная гарэлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́мус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для награвання і прыгатавання ежы з помпай, якая падае гаручае (газу) у гарэлку.

Шыпеў п. на кухні.

|| прым. пры́мусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

при́мусный пры́мусны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)