прымурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Прыбудаваць што-н. з каменю, цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымурава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымуру́ю прымуру́ем
2-я ас. прымуру́еш прымуру́еце
3-я ас. прымуру́е прымуру́юць
Прошлы час
м. прымурава́ў прымурава́лі
ж. прымурава́ла
н. прымурава́ла
Загадны лад
2-я ас. прымуру́й прымуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прымурава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымурава́ць сов. пристро́ить (из камня, кирпича)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Прыбудаваць што‑н. з каменю, цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)