прымо́ўклы, -ая, -ае.

Які прымоўк; прыціхлы.

Прымоўклыя вуліцы (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымо́ўклы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымо́ўклы прымо́ўклая прымо́ўклае прымо́ўклыя
Р. прымо́ўклага прымо́ўклай
прымо́ўклае		 прымо́ўклага прымо́ўклых
Д. прымо́ўкламу прымо́ўклай прымо́ўкламу прымо́ўклым
В. прымо́ўклы (неадуш.)
прымо́ўклага (адуш.)		 прымо́ўклую прымо́ўклае прымо́ўклыя (неадуш.)
прымо́ўклых (адуш.)
Т. прымо́ўклым прымо́ўклай
прымо́ўклаю		 прымо́ўклым прымо́ўклымі
М. прымо́ўклым прымо́ўклай прымо́ўклым прымо́ўклых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымо́ўклы примо́лкший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымо́ўклы, ‑ая, ‑ае.

Які прымоўк; прыціхлы. — Ну, — не сціхаў усё Пшанічны, звяртаючыся да насцярожаных, прымоўклых людзей. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

примо́лкший прымо́ўклы; прыці́хлы, сці́хлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)