прымо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прымо́тка
Р. прымо́ткі
Д. прымо́тцы
В. прымо́тку
Т. прымо́ткай
прымо́ткаю
М. прымо́тцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымо́тка ж. примо́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примо́тка ж., разг. прымо́тванне, -ння ср., прымо́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)