прыме́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыме́шка
Р. прыме́шкі
Д. прыме́шцы
В. прыме́шку
Т. прыме́шкай
прыме́шкаю
М. прыме́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыме́шка ж. при́месь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымешваць ​2 — прымяшаць.

2. Тое, што прымешана; прымесь, дамешак. Квас гэты смачны, яго пах адмысловы, у ім адчуеш не толькі водар бярозы, але і травы з прымешкай сасновай жывіцы. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́шка ж. разм. гл. прымесь

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

при́месь прям., перен. пры́месь, -сі ж.; даме́шка, -кі ж.; прыме́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Zúsatz

m -es, sätze

1) дапаўне́нне, дада́так

2) даме́шка, прыме́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

domieszka

ж. дамешка, прымешка, прымесь;

z ~ą goryczy (smutku, ironii) — з дамешкам горычы (суму, іроніі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ingredi¦énz

f -, -en часцей pl інгрэдые́нт, састаўна́я ча́стка (сумесі і г. д.); тэх. прыме́шка, пры́месь, прыса́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

addition

[əˈdɪʃən]

n.

1) склада́ньне n.

2) дада́ньне, дадава́ньне n.

The addition of flour will thicken gravy — Ад дада́ньня мукі́ пагусьце́е падлі́ўка

3) дада́так -ку m.

4) Chem. прыме́шка, даме́шка f.

5) прыбудо́ва f.

•

- in addition to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spice

[spaɪs]

1.

n.

1) спэ́цыі, пе́рнасьці pl., прыпра́ва f.

Pepper, cinnamon and cloves are spices — Пе́рац, кары́ца, гвазьдзі́ка — гэ́та пе́рнасьці

2) піка́нтнасьць f.

3) адце́ньне n., пры́смак -у m., прыме́шка f.

2.

v.t.

1) прыпраўля́ць

2) дадава́ць піка́нтнасьці, ціка́васьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)