прымасці́цца, -машчу́ся, -мо́сцішся, -мо́сціцца; зак. (разм.).

Размясціцца, уладкавацца (у нязручным месцы).

П. на краі лавы.

|| незак. прымо́шчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымасці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымашчу́ся прымо́сцімся
2-я ас. прымо́сцішся прымо́сціцеся
3-я ас. прымо́сціцца прымо́сцяцца
Прошлы час
м. прымасці́ўся прымасці́ліся
ж. прымасці́лася
н. прымасці́лася
Загадны лад
2-я ас. прымасці́ся прымасці́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прымасці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымасці́цца сов., разг. примости́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымасці́цца, ‑машчуся, ‑мосцішся, ‑мосціцца; зак.

Разм. Размясціцца, уладкавацца дзе‑н. (звычайна ў нязручным месцы). Дзве маладзейшыя выхавальніцы .. прымасціліся на адной табурэтцы ля цёплай грубкі і таксама аб нечым гаварылі, час ад часу паглядаючы на дырэктара. Нядзведскі. Побач з .. [Якубовічам] сядзелі Паходня і Зося Валынец, а далей каля агню прымасціліся — хто на карчы, хто на падасланым сене — Кузёмка Дзерах, чарнавусы Марцін. Хадкевіч. Госці ўжо сядзелі за сталом.. [Вара] прымасцілася на самым разу. Дуброўскі. / у вобразным ужыв. Па суседству з дубам, між кустоў чаромхі, прымасцілася сасонка. Пальчэўскі. Ля вежы прымасцілася невялічкая драўляная будыніна. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымасці́цца разм. sich (hín)hócken, sich éinrichten (прыстроіцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прымо́шчвацца гл. прымасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

примости́ться прымасці́цца, мног. папрымо́шчвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закану́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

Цеснае памяшканне, цёмны куток; патайное або аддаленае месца.

Прымасціцца ў заканурку.

Абшукаць усе закануркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыстро́іцца¹, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; зак.

1. Далучыцца да строю (у 1 знач.).

П. ў хвост калоны.

2. Прымасціцца, размясціцца дзе-н.

П. на канапе.

|| незак. прыстро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымо́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымошчваць — прымасціць і прымошчвацца — прымасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)