прымало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымало́чаны |
прымало́чаная |
прымало́чанае |
прымало́чаныя |
| Р. |
прымало́чанага |
прымало́чанай
прымало́чанае |
прымало́чанага |
прымало́чаных |
| Д. |
прымало́чанаму |
прымало́чанай |
прымало́чанаму |
прымало́чаным |
| В. |
прымало́чаны (неадуш.)
прымало́чанага (адуш.) |
прымало́чаную |
прымало́чанае |
прымало́чаныя (неадуш.)
прымало́чаных (адуш.) |
| Т. |
прымало́чаным |
прымало́чанай
прымало́чанаю |
прымало́чаным |
прымало́чанымі |
| М. |
прымало́чаным |
прымало́чанай |
прымало́чаным |
прымало́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прымало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымало́чаны |
прымало́чаная |
прымало́чанае |
прымало́чаныя |
| Р. |
прымало́чанага |
прымало́чанай
прымало́чанае |
прымало́чанага |
прымало́чаных |
| Д. |
прымало́чанаму |
прымало́чанай |
прымало́чанаму |
прымало́чаным |
| В. |
прымало́чаны (неадуш.)
прымало́чанага (адуш.) |
прымало́чаную |
прымало́чанае |
прымало́чаныя (неадуш.)
прымало́чаных (адуш.) |
| Т. |
прымало́чаным |
прымало́чанай
прымало́чанаю |
прымало́чаным |
прымало́чанымі |
| М. |
прымало́чаным |
прымало́чанай |
прымало́чаным |
прымало́чаных |
Кароткая форма: прымало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прымало́чаны разг. примоло́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прымало́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прымалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)