прымалаці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымалачу́ |
прымало́цім |
| 2-я ас. |
прымало́ціш |
прымало́ціце |
| 3-я ас. |
прымало́ціць |
прымало́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прымалаці́ў |
прымалаці́лі |
| ж. |
прымалаці́ла |
| н. |
прымалаці́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прымалаці́ |
прымалаці́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прымалаці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прымалаці́ць сов., разг. примолоти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прымалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што і чаго.
Разм. Намалаціць дадаткова, дадаць да намалочанага раней. Прымалаціць збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прымалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымало́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прымалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)