прылі́ўна-адлі́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прылі́ўна-адлі́ўны прылі́ўна-адлі́ўная прылі́ўна-адлі́ўнае прылі́ўна-адлі́ўныя
Р. прылі́ўна-адлі́ўнага прылі́ўна-адлі́ўнай
прылі́ўна-адлі́ўнае		 прылі́ўна-адлі́ўнага прылі́ўна-адлі́ўных
Д. прылі́ўна-адлі́ўнаму прылі́ўна-адлі́ўнай прылі́ўна-адлі́ўнаму прылі́ўна-адлі́ўным
В. прылі́ўна-адлі́ўны (неадуш.)
прылі́ўна-адлі́ўнага (адуш.)		 прылі́ўна-адлі́ўную прылі́ўна-адлі́ўнае прылі́ўна-адлі́ўныя (неадуш.)
прылі́ўна-адлі́ўных (адуш.)
Т. прылі́ўна-адлі́ўным прылі́ўна-адлі́ўнай
прылі́ўна-адлі́ўнаю		 прылі́ўна-адлі́ўным прылі́ўна-адлі́ўнымі
М. прылі́ўна-адлі́ўным прылі́ўна-адлі́ўнай прылі́ўна-адлі́ўным прылі́ўна-адлі́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

tidal

[ˈtaɪdəl]

adj.

зьвяза́ны з прылі́вам і адлі́вам, прылі́ўна-адлі́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ЛАПЕРУ́ЗА ПРАЛІ́Ў Паміж а-вамі Сахалін (Расія) і Хакайда (Японія). Злучае Ахоцкае і Японскае моры. Даўж. 94 км, найменшая шыр. 43 км, глыб. 27—118 м. Моцныя прыліўна-адліўныя цячэнні. Зімой укрыты лёдам. Марскі шлях паміж г. Уладзівасток, партамі Ахоцкага і Берынгава м. і Ціхім ак. Порт — Ваканай (Японія). Названы імем франц. мараплаўца Ж.Ф.Лаперуза.

т. 9, с. 132

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВІР,

водаварот, кругавы лейкападобны рух вады ў паверхневым слоі на асобных участках вадаёмаў або рэк. Узнікае пры зліцці плыняў вады, пры абцяканні выступаў берага або пры рэзкім расшырэнні рэчышча. Можа быць пастаянным або часовым. Марскія віры ўтвараюцца ў месцах сутыкнення прыліўна-адліўных хваль з цячэннямі. Вір — небяспечнае месца; на тэр. Беларусі вада ў віры доўга не замярзае.

т. 4, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэафі́лы

(ад гр. rheos = цячэнне, паток + -філ)

жывёлы і расліны, якія прыстасаваліся да жыцця ў цякучых водах рэк, ручаёў, прыліўна-адліўных зонах мораў і акіянаў і здольны супрацьстаяць цячэнню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

док

(гал. dok, англ. dock)

1) партовае збудаванне для рамонту, а часам і пабудовы суднаў;

2) штучны партовы басейн з затворам, прызначаны для стаянкі суднаў пад пагрузкай-разгрузкай у месцах з вялікімі прыліўна-адліўнымі ваганнямі ўзроўню мора;

3) зборна-разборнае збудаванне для тэхнічнага абслугоўвання вялікіх лятальных апаратаў (пераважна дырыжабляў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)