прылі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прылье́цца
прыліе́цца |
прылью́цца
прылію́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прылі́ўся |
прылілі́ся |
| ж. |
прыліла́ся |
| н. |
прыліло́ся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прылі́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прылі́цца сов., разг. прили́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прылі́цца, ‑льецца; зак.
Разм. Тое, што і прыліць (у 1, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыліва́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыліцца.
2. Зал. да прыліваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)