прылёт гл. прыляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прылё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прылё́т
Р. прылё́ту
Д. прылё́ту
В. прылё́т
Т. прылё́там
М. прылё́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прылёт, -ту м. прилёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылёт, ‑у, М ‑лёце, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прылятаць — прыляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылёт м. Herbéifliegen n -s; Ánkunft f - (прыбыццё); Stríchzeit f -, -en (пералётных птушак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -лецяце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

Лецячы (у 1 і 2 знач.), прыбыць, дасягнуць чаго-н.

Шпакі прыляцелі.

Хлопчык прыляцеў з трывожнай весткай.

|| незак. прылята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прылёт, -у, М -лёце, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прилёт прылёт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przylot, ~u

м. прылёт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ánflug

m -(e)s, -flüge

1) прылёт, падлёт

2) вайск., ав. налёт

3) адце́нне, нюа́нс, налёт

in éinem ~ von Gróßmut — у пары́ве велікаду́шнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinflug

m -(e)s, -flüge

1) вайск. паве́траны налёт

2) прылёт, падыхо́д да аэрадро́ма

3) аблёт [выпрабава́нне] самалёта

4)

der ~ der Rakéte in die Flúgbahn — вы́хад раке́ты на арбі́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)