Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прилю́днонареч.прылю́дна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
publicly
[ˈpʌblɪkli]
adv.
публі́чна, адкры́та; афіцы́йна; прылю́дна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Непрылю́дны ’нелюдзімы’ (міёр., Нар. сл.), няпрылю́дны ’тс’ (Сл. ПЗБ), нэпрылю́дны ’непрыемны, няветлівы, дзіклівы’ (Полес. этнолингв. сб., 10), непрылю́дак ’маўклівы, дзікаваты чалавек’ (мядз., Нар. сл.), ’нелюдзень’ (Жд. 1). Можа разглядацца як недакладная беларуска-сербахарвацкая ізалекса, параўн. серб.-харв.неуљудан човек, якому адпавядае зах.-палеск.нэпрылюдна людына (Талстыя, Полес. этнолингв. сб., 10), што, аднак, не дае падстаў для рэканструкцыі адпаведнага праславянскага слова. Хутчэй за ўсё, самастойнае ўтварэнне на базе спалучэння пры людзе > прылюдна, як рус.при народе > принародно ’яўна, на вачах у людзей’, якое магло ўзнікаць у розныя перыяды ў асобных славянскіх мовах, параўн. дакладны адпаведнік славен.nepriljuden ’маўклівы, няветлівы, нелюдзімы’.