прыле́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыле́сны |
прыле́сная |
прыле́снае |
прыле́сныя |
| Р. |
прыле́снага |
прыле́снай
прыле́снае |
прыле́снага |
прыле́сных |
| Д. |
прыле́снаму |
прыле́снай |
прыле́снаму |
прыле́сным |
| В. |
прыле́сны (неадуш.)
прыле́снага (адуш.) |
прыле́сную |
прыле́снае |
прыле́сныя (неадуш.)
прыле́сных (адуш.) |
| Т. |
прыле́сным |
прыле́снай
прыле́снаю |
прыле́сным |
прыле́снымі |
| М. |
прыле́сным |
прыле́снай |
прыле́сным |
прыле́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыле́сны находя́щийся во́зле ле́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыле́сны, ‑ая, ‑ае.
Які размяшчаецца пры лесе, знаходзіцца каля лесу. Прылеснае поле ўжо два гады не аралася і не сеялася. Шахавец. Немцы наязджалі ў Бацькавічы не часта. Мабыць, пабойваліся: усё-такі прылесная вёска. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)