прыла́зіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыла́жу |
прыла́зім |
| 2-я ас. |
прыла́зіш |
прыла́зіце |
| 3-я ас. |
прыла́зіць |
прыла́зяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыла́зіў |
прыла́зілі |
| ж. |
прыла́зіла |
| н. |
прыла́зіла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
прыла́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыла́зіць несов. прилеза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыла́зіць, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць.
Незак. да прылезці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прилеза́ть несов.
1. прыла́зіць;
2. прыла́зіць, прыця́гвацца; см. приле́зть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
przyłazić
przyłazi|ć
незак. разм. прылазіць;
czego on tu przyłazić? пагард. чаго ён сюды лезе?
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)