прыку́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыку́раны |
прыку́раная |
прыку́ранае |
прыку́раныя |
| Р. |
прыку́ранага |
прыку́ранай прыку́ранае |
прыку́ранага |
прыку́раных |
| Д. |
прыку́ранаму |
прыку́ранай |
прыку́ранаму |
прыку́раным |
| В. |
прыку́раны (неадуш.) прыку́ранага (адуш.) |
прыку́раную |
прыку́ранае |
прыку́раныя (неадуш.) прыку́раных (адуш.) |
| Т. |
прыку́раным |
прыку́ранай прыку́ранаю |
прыку́раным |
прыку́ранымі |
| М. |
прыку́раным |
прыку́ранай |
прыку́раным |
прыку́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыку́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыку́раны |
прыку́раная |
прыку́ранае |
прыку́раныя |
| Р. |
прыку́ранага |
прыку́ранай прыку́ранае |
прыку́ранага |
прыку́раных |
| Д. |
прыку́ранаму |
прыку́ранай |
прыку́ранаму |
прыку́раным |
| В. |
прыку́раны (неадуш.) прыку́ранага (адуш.) |
прыку́раную |
прыку́ранае |
прыку́раныя (неадуш.) прыку́раных (адуш.) |
| Т. |
прыку́раным |
прыку́ранай прыку́ранаю |
прыку́раным |
прыку́ранымі |
| М. |
прыку́раным |
прыку́ранай |
прыку́раным |
прыку́раных |
Кароткая форма: прыку́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)