прыкупны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкупны́ прыкупна́я прыкупно́е прыкупны́я
Р. прыкупно́га прыкупно́й
прыкупно́е		 прыкупно́га прыкупны́х
Д. прыкупно́му прыкупно́й прыкупно́му прыкупны́м
В. прыкупны́ (неадуш.)
прыкупно́га (адуш.)		 прыкупну́ю прыкупно́е прыкупны́я (неадуш.)
прыкупны́х (адуш.)
Т. прыкупны́м прыкупно́й
прыкупно́ю		 прыкупны́м прыкупны́мі
М. прыкупны́м прыкупно́й прыкупны́м прыкупны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкупны́ прикупно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкупны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прыкупілі ў дадатак да чаго‑н.; прыкуплены. Прыкупная зямля.

2. Узяты ў прыкуп. Прыкупныя карты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́куп, -у, м.

У некаторых картачных гульнях: карты, якія атрымліваюць у дадатак да здадзеных.

Казырны кароль у прыкупе.

|| прым. прыкупны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прикупно́й прыкупны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)