Verbum

анлайнавы слоўнік

прыкру́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкру́чваць несов.

1. (завинчивать) привёртывать;

2. (прикреплять с помощью винта) приви́нчивать, привёртывать;

3. (привязывать, закручивая) прикру́чивать;

4. (вертя, убавлять) прикру́чивать, привёртывать;

1-4 см. прыкруці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкруці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак., што.

1. Прышрубаваць, прымацаваць пры дапамозе шрубы, балта і пад.

П. гайку. П. засаўку да дзвярэй.

2. Закручваючы, прымацаваць, прывязаць.

П. рукі да спіны.

3. Круцячы, убавіць, укараціць.

П. кнот у лямпе.

|| незак. прыкру́чваць, -аю -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкруці́ць, прыкру́чваць

1. (прывязаць) (án)bínden* vt; beféstigen vt (прымацаваць);

3. разм. (кнот у лямпе) herúnterschrauben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прикру́чивать несов.

1. разг. прыкру́чваць;

2. прыкру́чваць; см. прикрути́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приви́нчивать несов. прышрубо́ўваць; прыкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкручваць — прыкруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкру́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыкруціцца.

2. Зал. да прыкручваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

привёртывать несов., в разн. знач. прыкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)