прыкро́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкро́ены |
прыкро́еная |
прыкро́енае |
прыкро́еныя |
| Р. |
прыкро́енага |
прыкро́енай прыкро́енае |
прыкро́енага |
прыкро́еных |
| Д. |
прыкро́енаму |
прыкро́енай |
прыкро́енаму |
прыкро́еным |
| В. |
прыкро́ены (неадуш.) прыкро́енага (адуш.) |
прыкро́еную |
прыкро́енае |
прыкро́еныя (неадуш.) прыкро́еных (адуш.) |
| Т. |
прыкро́еным |
прыкро́енай прыкро́енаю |
прыкро́еным |
прыкро́енымі |
| М. |
прыкро́еным |
прыкро́енай |
прыкро́еным |
прыкро́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыкро́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкро́ены |
прыкро́еная |
прыкро́енае |
прыкро́еныя |
| Р. |
прыкро́енага |
прыкро́енай прыкро́енае |
прыкро́енага |
прыкро́еных |
| Д. |
прыкро́енаму |
прыкро́енай |
прыкро́енаму |
прыкро́еным |
| В. |
прыкро́ены (неадуш.) прыкро́енага (адуш.) |
прыкро́еную |
прыкро́енае |
прыкро́еныя (неадуш.) прыкро́еных (адуш.) |
| Т. |
прыкро́еным |
прыкро́енай прыкро́енаю |
прыкро́еным |
прыкро́енымі |
| М. |
прыкро́еным |
прыкро́енай |
прыкро́еным |
прыкро́еных |
Кароткая форма: прыкро́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкро́ены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыкроіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)