прыко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыко́ўваецца |
прыко́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыко́ўваўся |
прыко́ўваліся |
| ж. |
прыко́ўвалася |
| н. |
прыко́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыко́ўвацца несов., возвр., страд. прико́вываться; см. прыкава́цца, прыко́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыко́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыкавацца.
2. Зал. да прыкоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прико́вываться возвр., страд. прыко́ўвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пригвожда́ться страд.
1. прыбіва́цца;
2. прыко́ўвацца; см. пригвожда́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)