прыключы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыключу́ прыклю́чым
2-я ас. прыклю́чыш прыклю́чыце
3-я ас. прыклю́чыць прыклю́чаць
Прошлы час
м. прыключы́ў прыключы́лі
ж. прыключы́ла
н. прыключы́ла
Загадны лад
2-я ас. прыключы́ прыключы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыключы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыключы́ць сов. приключи́ть, подключи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыключы́ць, ‑ключу, ‑ключыш, ‑ключыць; зак., што.

Уключыўшы, далучыць да чаго‑н.; падключыць (да сеткі, ланцуга і пад.). Прыключыць провад да электрасеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приключи́ть сов., техн. прыключы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыключа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыключыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыклю́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыключыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыключэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыключаць — прыключыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)