прыкле́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкле́ены прыкле́еная прыкле́енае прыкле́еныя
Р. прыкле́енага прыкле́енай
прыкле́енае		 прыкле́енага прыкле́еных
Д. прыкле́енаму прыкле́енай прыкле́енаму прыкле́еным
В. прыкле́ены (неадуш.)
прыкле́енага (адуш.)		 прыкле́еную прыкле́енае прыкле́еныя (неадуш.)
прыкле́еных (адуш.)
Т. прыкле́еным прыкле́енай
прыкле́енаю		 прыкле́еным прыкле́енымі
М. прыкле́еным прыкле́енай прыкле́еным прыкле́еных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкле́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкле́ены прыкле́еная прыкле́енае прыкле́еныя
Р. прыкле́енага прыкле́енай
прыкле́енае		 прыкле́енага прыкле́еных
Д. прыкле́енаму прыкле́енай прыкле́енаму прыкле́еным
В. прыкле́ены (неадуш.)
прыкле́енага (адуш.)		 прыкле́еную прыкле́енае прыкле́еныя (неадуш.)
прыкле́еных (адуш.)
Т. прыкле́еным прыкле́енай
прыкле́енаю		 прыкле́еным прыкле́енымі
М. прыкле́еным прыкле́енай прыкле́еным прыкле́еных

Кароткая форма: прыкле́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкле́ены прям., перен. прикле́енный; см. прыкле́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкле́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прикле́енный прыкле́ены, мног. папрыкле́йваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укле́енный укле́ены, мног. паўкле́йваны, закле́ены, мног. пазакле́йваны; накле́ены, мног. панакле́йваны; прыкле́ены, мног. папрыкле́йваны; см. укле́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абляпі́ха, ‑і, ДМ ‑ляпісе, ж.

1. Калючая ягадная кустовая расліна сямейства лохавых. Паглядзелі яны вельмі добра на сібірскую абляпіху. Ягады на ёй не гроначкамі, не на віціначках, а як быццам налеплены, прыклеены.. да кары. Дубоўка.

2. зб. Духмяныя кіславатыя ягады гэтай расліны. Варэнне з абляпіхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пратако́л ’дакумент, у які запісваюць усё, што было сказана, зроблена і вырашана на сходзе, допыце’ (ТСБМ). Праз рус. протоко́л ’тс’, дзе з зах.-еўрап. моў: франц. protocole, ням. protokoll < лац. protocollum < грэч. πρωτόκολλον ’ліст, які прыклеены спераду на скрутак папірусу’ (гл. Фасмер, 3, 383 і наст.); не выключае, з улікам судовай практыкі ў ВКЛ, непасрэднае запазычанне з лац. prōtocōlum, параўн. Банькоўскі, 2, 792.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прикреплённый

1. прымацава́ны, мног. папрымацо́ўваны; прыбі́ты, мног. папрыбіва́ны; прыко́латы, мног. папрыко́лваны, прышпі́лены, мног. папрышпі́льваны; прыкле́ены, мног. папрыкле́йваны; прышы́ты, мног. папрышыва́ны;

2. прымацава́ны, мног. папрымацо́ўваны; см. прикрепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратако́л

(с.-лац. protocollum, ад гр. protokollon = першы ліст, прыклеены да скрутка)

1) дакумент, у якім запісана ўсё, што гаварылася і вырашалася на сходзе, пасяджэнні;

2) дакумент, які сведчыць аб якім-н. факце, выпадку, здарэнні;

3) акт міжнароднага пагаднення.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)