Verbum

анлайнавы слоўнік

прыкапа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыкапа́ю	прыкапа́ем
2-я ас.	прыкапа́еш	прыкапа́еце
3-я ас.	прыкапа́е	прыкапа́юць
Прошлы час
м.	прыкапа́ў	прыкапа́лі
ж.	прыкапа́ла
н.	прыкапа́ла
Загадны лад
2-я ас.	прыкапа́й	прыкапа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прыкапа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкапа́ць сов.

1. (присыпать землёй) прикопа́ть;

п. са́джанцы — прикопа́ть са́женцы;

2. (копая, прибавить) подкопа́ть;

п. бу́льбы — подкопа́ть карто́шки;

гра́дка аказа́лася мало́й, давяло́ся яшчэ́ крыху́ п. — гря́дка оказа́лась ма́ленькой, пришло́сь ещё немно́го подкопа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкапа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Прыкрыць, прысылаць зямлёй. Прыкапаць яблыні. □ Трактар загналі ў гушчар, прыкрыўшы саломай, прыкапалі зямлёй. Шахавец. [Сяргееў:] — Дадому вінтовак не насіце і так скажыце другім. Прыкапалі, запомнілі, у якім месцы, і ўсё. Федасеенка.

2. і чаго. Дакапаць, накапаць у дадатак. Прыкапаць бульбы.