прыкапа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкапа́ны прыкапа́ная прыкапа́нае прыкапа́ныя
Р. прыкапа́нага прыкапа́най
прыкапа́нае		 прыкапа́нага прыкапа́ных
Д. прыкапа́наму прыкапа́най прыкапа́наму прыкапа́ным
В. прыкапа́ны (неадуш.)
прыкапа́нага (адуш.)		 прыкапа́ную прыкапа́нае прыкапа́ныя (неадуш.)
прыкапа́ных (адуш.)
Т. прыкапа́ным прыкапа́най
прыкапа́наю		 прыкапа́ным прыкапа́нымі
М. прыкапа́ным прыкапа́най прыкапа́ным прыкапа́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкапа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкапа́ны прыкапа́ная прыкапа́нае прыкапа́ныя
Р. прыкапа́нага прыкапа́най
прыкапа́нае		 прыкапа́нага прыкапа́ных
Д. прыкапа́наму прыкапа́най прыкапа́наму прыкапа́ным
В. прыкапа́ны (неадуш.)
прыкапа́нага (адуш.)		 прыкапа́ную прыкапа́нае прыкапа́ныя (неадуш.)
прыкапа́ных (адуш.)
Т. прыкапа́ным прыкапа́най
прыкапа́наю		 прыкапа́ным прыкапа́нымі
М. прыкапа́ным прыкапа́най прыкапа́ным прыкапа́ных

Кароткая форма: прыкапа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкапа́ны

1. прико́панный;

2. подко́панный;

1, 2 см. прыкапа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкапа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыкапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прико́панный прыкапа́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́паны, см. прыкапа́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)