прыкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкава́ны прыкава́ная прыкава́нае прыкава́ныя
Р. прыкава́нага прыкава́най
прыкава́нае
прыкава́нага прыкава́ных
Д. прыкава́наму прыкава́най прыкава́наму прыкава́ным
В. прыкава́ны (неадуш.)
прыкава́нага (адуш.)
прыкава́ную прыкава́нае прыкава́ныя (неадуш.)
прыкава́ных (адуш.)
Т. прыкава́ным прыкава́най
прыкава́наю
прыкава́ным прыкава́нымі
М. прыкава́ным прыкава́най прыкава́ным прыкава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкава́ны прыкава́ная прыкава́нае прыкава́ныя
Р. прыкава́нага прыкава́най
прыкава́нае
прыкава́нага прыкава́ных
Д. прыкава́наму прыкава́най прыкава́наму прыкава́ным
В. прыкава́ны (неадуш.)
прыкава́нага (адуш.)
прыкава́ную прыкава́нае прыкава́ныя (неадуш.)
прыкава́ных (адуш.)
Т. прыкава́ным прыкава́най
прыкава́наю
прыкава́ным прыкава́нымі
М. прыкава́ным прыкава́най прыкава́ным прыкава́ных

Кароткая форма: прыкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкава́ны в разн. знач. прико́ванный; см. прыкава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́ваны, см. прыкава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прико́ванный прыкава́ны, мног. папрыко́ўваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пригвождённый

1. прыбі́ты;

2. прыкава́ны; см. пригвозди́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bedridden [ˈbedrɪdn] adj. прыкава́ны да ло́жка хваро́баю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bedridden

[ˈbed,rɪdən]

adj.

прыкава́ны да ло́жка (хваро́бай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bedfast

[ˈbedfæst]

adj.

ця́жка хво́ры, прыкава́ны да ло́жка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)