пры́йсце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пры́йсце
Р. пры́йсця
Д. пры́йсцю
В. пры́йсце
Т. пры́йсцем
М. пры́йсці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пры́йсце ср., см. прышэ́сце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́йсце, ‑я, н.

Разм. Тое, што і прышэсце. За плячыма ў салдат блукала па полі смерць .. Закружыўшыся ў віхорных скоках, яна насілася над полем за акопамі і папярэджвала аб сваім прыйсці. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прише́ствие ср., книжн. прышэ́сце, -ця ср.; пры́йсце, -ця ср.; (приход) прыхо́д, -ду м.; (появление) з’яўле́нне, -ння ср., паяўле́нне, -ння ср.;

◊

второ́е прише́ствие друго́е прышэ́сце.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)