прыймо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыймо́вы прыймо́вая прыймо́вае прыймо́выя
Р. прыймо́вага прыймо́вай
прыймо́вае		 прыймо́вага прыймо́вых
Д. прыймо́ваму прыймо́вай прыймо́ваму прыймо́вым
В. прыймо́вы (неадуш.)
прыймо́вага (адуш.)		 прыймо́вую прыймо́вае прыймо́выя (неадуш.)
прыймо́вых (адуш.)
Т. прыймо́вым прыймо́вай
прыймо́ваю		 прыймо́вым прыймо́вымі
М. прыймо́вым прыймо́вай прыймо́вым прыймо́вых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыймо́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і прыёмны (у 1 знач.). Вельмі часта Платону Міканоравічу даводзіцца быць старшынёю прыймовай камісіі. Сабаленка. Панёс я сваю заліковую картку да сакратара прыймовай камісіі. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

adoptive

[əˈdɑ:ptɪv]

adj.

1) прыёмны, прыймо́вы, усыно́ўлены

2) схі́льны да прыйма́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)