прызыва́ць гл. прызваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызыва́ю прызыва́ем
2-я ас. прызыва́еш прызыва́еце
3-я ас. прызыва́е прызыва́юць
Прошлы час
м. прызыва́ў прызыва́лі
ж. прызыва́ла
н. прызыва́ла
Загадны лад
2-я ас. прызыва́й прызыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прызыва́ць несов. (на военную службу) призыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прызваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прызыва́ць:

прызыва́ць на вайско́вую слу́жбу zum Militär(dienst) éinberufen* [éinbeziehen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прызва́ць, -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -заві; -зва́ны; зак., каго-што.

Прыцягнуць для адбывання вайсковай службы.

П. у армію.

|| незак. прызыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прызы́ў, -ы́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прызвацца.

2. Зал. да прызываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

draft​5 [drɑ:ft] v. AmE прызыва́ць (на вайсковую службу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Празы́вы ’мянушкі’ (шальч., в.-дзв., астрав., Сл. ПЗБ). Ад празываць, прызываць (< зваць) ’даваць мянушку’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

conscript​2 [kənˈskrɪpt] v. прызыва́ць (на службу ва ўзброеныя сілы), мабілізава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)