прыземлены

прызе́млены, -ая, -ае.

Пазбаўлены ўзвышанага, незвычайнага, прыніжаны.

П. быт.

|| наз. прызе́мленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызе́млены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прызе́млены	прызе́мленая	прызе́мленае	прызе́мленыя
Р.	прызе́мленага	прызе́мленай прызе́мленае	прызе́мленага	прызе́мленых
Д.	прызе́мленаму	прызе́мленай	прызе́мленаму	прызе́мленым
В.	прызе́млены (неадуш.) прызе́мленага (адуш.)	прызе́мленую	прызе́мленае	прызе́мленыя (неадуш.) прызе́мленых (адуш.)
Т.	прызе́мленым	прызе́мленай прызе́мленаю	прызе́мленым	прызе́мленымі
М.	прызе́мленым	прызе́мленай	прызе́мленым	прызе́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прызе́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прызе́млены	прызе́мленая	прызе́мленае	прызе́мленыя
Р.	прызе́мленага	прызе́мленай прызе́мленае	прызе́мленага	прызе́мленых
Д.	прызе́мленаму	прызе́мленай	прызе́мленаму	прызе́мленым
В.	прызе́млены (неадуш.) прызе́мленага (адуш.)	прызе́мленую	прызе́мленае	прызе́мленыя (неадуш.) прызе́мленых (адуш.)
Т.	прызе́мленым	прызе́мленай прызе́мленаю	прызе́мленым	прызе́мленымі
М.	прызе́мленым	прызе́мленай	прызе́мленым	прызе́мленых

Кароткая форма: прызе́млена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прызе́млены приземлённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызе́млены, ‑ая, ‑ая.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прызямліць.

2. у знач. прым. Пазбаўлены ўзвышанага, незвычайнага; прыніжаны. Хоць і многа яшчэ ў творы прыземленага бытавізму, але і бытавізм гэты своеасаблівы. Адамовіч. Талент жа маладога паэта быў даволі значны, каб ён не адчуў усёй шкоды прывязанасці да прыземленага быту. Каваленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празаі́чна-прызе́млены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	празаі́чна-прызе́млены	празаі́чна-прызе́мленая	празаі́чна-прызе́мленае	празаі́чна-прызе́мленыя
Р.	празаі́чна-прызе́мленага	празаі́чна-прызе́мленай празаі́чна-прызе́мленае	празаі́чна-прызе́мленага	празаі́чна-прызе́мленых
Д.	празаі́чна-прызе́мленаму	празаі́чна-прызе́мленай	празаі́чна-прызе́мленаму	празаі́чна-прызе́мленым
В.	празаі́чна-прызе́млены (неадуш.) празаі́чна-прызе́мленага (адуш.)	празаі́чна-прызе́мленую	празаі́чна-прызе́мленае	празаі́чна-прызе́мленыя (неадуш.) празаі́чна-прызе́мленых (адуш.)
Т.	празаі́чна-прызе́мленым	празаі́чна-прызе́мленай празаі́чна-прызе́мленаю	празаі́чна-прызе́мленым	празаі́чна-прызе́мленымі
М.	празаі́чна-прызе́мленым	празаі́чна-прызе́мленай	празаі́чна-прызе́мленым	празаі́чна-прызе́мленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

приземлённый прям., перен. прызе́млены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przyziemny

перан. зямны, прыземлены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пяхо́тка ’фасоля, якая не ўецца’ (слонім., Расл. св.), пехо́тка ’тс’ (ПСл), параўн. укр. піхо́та ’тс’, польск. piechota ’тс’, балг. пеша́к ’тс’ і ’пешаход’, што семантычна выводзяцца з ’прыземлены, прыбіты, прыціснуты да зямлі; пешы’ (ЕСУМ, 4, 419). Гл. пе́шка, пехата́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum