прызавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызавы́ прызава́я прызаво́е прызавы́я
Р. прызаво́га прызаво́й
прызаво́е		 прызаво́га прызавы́х
Д. прызаво́му прызаво́й прызаво́му прызавы́м
В. прызавы́ (неадуш.)
прызаво́га (адуш.)		 прызаву́ю прызаво́е прызавы́я (неадуш.)
прызавы́х (адуш.)
Т. прызавы́м прызаво́й
прызаво́ю		 прызавы́м прызавы́мі
М. прызавы́м прызаво́й прызавы́м прызавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прызавы́ I призово́й;

~во́е ме́сца — призово́е ме́сто;

п. меда́ль — призова́я меда́ль

прызавы́ II мор. призово́й;

~во́е су́дна — призово́е су́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызавы́ ​1, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да прыза ​1, звязаны са спаборніцтвамі на прыз. Прызавое месца. Прызавыя медалі.

прызавы́ ​2, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да прыза ​2. Прызавое судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыз¹, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Узнагарода пераможцу ў спаборніцтве.

|| прым. прызавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыз², -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Захопленае ў марской вайне судна або іншая маёмасць, якія па міжнародным праве пераходзяць ва ўласнасць таго, хто іх захапіў.

|| прым. прызавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

призово́й​I прызавы́; см. приз​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

призово́й​II мор. прызавы́; см. приз​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

prize​2 [praɪz] adj.

1. прызавы́; прэмія́льны

2. узнагаро́джаны

3. ва́рты ўзнагаро́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)