прызабы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прызабу́дуся прызабу́дземся
2-я ас. прызабу́дзешся прызабу́дзецеся
3-я ас. прызабу́дзецца прызабу́дуцца
Прошлы час
м. прызабы́ўся прызабы́ліся
ж. прызабы́лася
н. прызабы́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час прызабы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прызабы́цца сов., разг. призабы́ть, подзабы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызабы́цца, ‑будзецца; зак.

Разм. Не поўнасцю захавацца ў памяці; у некаторай ступені забыцца. Але колішнія раманы прызабыліся, іх быццам бы не было зусім, і .. [Вера Антонаўка] лічыла сябе такой, якой стала, — непагрэшнай. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прызабыва́цца, прызабы́цца allmählich in Vergéssenheit geráten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прызабыва́цца, ‑аецца.

Незак. да прызабыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подзабы́ть сов., прост. прызабы́ць, прызабы́цца, (тро́хі) забы́ць, (тро́хі) забы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцьме́ць, ‑ее; зак.

Страціць сваю яркасць, бляск. Святло дрыготка пасунулася па небасхіле, прыцьмела і неяк раптоўна згасла. Быкаў. // перан. Адысці на задні план, прызабыцца. Доўгія гады вайны непрыкметна абступілі, прыцьмелі, быццам успамін. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)