прыгу́н скаку́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыгун П. П. 3/304; 5/105, 120; 7/91, 483

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пры́гаўка ’бальзамін звычайны, Impatiens noli tangere L.’ (Інстр. 2, Кіс.). Да пры́гаць (гл.). Матывацыя назвы звязана з асаблівасцямі распаўсюджвання насення гэтай расліны: яно выскоквае з плода ад дотыку; адсюль і іншая назва — пстрыкаўка (гл.); параўн. рус. дыял. прыгу́н ’купена, Convallaria Polygonatum L.’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скаку́н, -на́ м.

1. скаку́н;

данскі́ с. — донско́й скаку́н;

2. зоол. скаку́н;

падсяме́йства ~но́ў — подсеме́йство скакуно́в;

3. спорт. прыгу́н;

4. разг. плясу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)