прыгля́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыгля́д
Р. прыгля́ду
Д. прыгля́ду
В. прыгля́д
Т. прыгля́дам
М. прыгля́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыгля́д, -ду м. присмо́тр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыглядаць — прыгледзець; назіранне за кім‑н., догляд. Хіма пакінула дзяцей на прыгляд Кузьмы. Каваль. У кожным доме ляжалі без прыгляду каштоўныя рэчы. Мележ.

•••

На прыглядзе — так, каб можна было бачыць, назіраць. Усе жылі каля яе, на прыглядзе, хаты іх [дзяцей] стаялі амаль побач. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгля́д м. разм. (дагляд) Áufsicht f -, Beáufsichtigung f -;

пад прыгля́дам únter Áufsicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

догляд, дагляд; прыгляд, прызор (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)